تمام کشورهای عالم آرزوی داشتن جمعیت برنا را دارا هستند . به همین بهانه مبالغ کلانی از میزان دارایی خویش را به تشویق برای فرزندآوری اختصاص می دهند , چون جمعیت برنا محرک و پیشبرنده یک جامعه است .
اکنون جمهوری اسلامی ایران دارنده یک جمعیت برنا است و از این جهت در عالم وضعیت زیاد خیر و خوبی دارااست . طوریکه 70 درصد از جمعیت کشور‌ایران در سن فعالیت قرار دارا‌هستند و تعمیر کار محسوب میگردند .
البته با دقت به اجرای مداوم سیاستهای در دست گرفتن جمعیتی در کشورمان و کاهش فرزندآوری , در آتی در گیر چالش پیری جمعیت خوا‌هیم شد , به‌طوریکه براساس آمارها , 30 سال دیگر , یک سوم جمعیت کشور ایران بالای 60 سال سن خواهند داشت و این یعنی عقب ماندگی جمهوری اسلامی ایران از ترقی , ارتقا سرسام آور مخارج تندرست , بهداشت و مراقبت سالمندان , این یعنی نابودی اقتصاد , این یعنی نابودی جمهوری اسلامی ایران .
یکی‌از عوارض با اهمیت کاهش نرخ زادوولد , مشکلات اقتصادی است که زوج‌های برنا را در بسط تعداد اعضای خانواده در گیر شک وتردید نموده است .
بعضا خانواده‌ها معتقدند , زمانی نشود شکم نوپا را سیر کرد و هزینه های هنگفت فراگیری و تربیت و پرورش او‌را پرداخت کرد , چرا بایستی بچه‌دار شد؟